hier wijn we dqn

en voila, een van de aanpassingskes is een qwerty- toetsenbord 🙂

Mannekes, sorry voor de hele lange stilte op onze blog, maar we hebben geen internet op ons hotel, en al, maar dan werkelijk AL onze tijd gaat op in het zoeken naar een huis.   Aangezien we nog slechts een week hotel betaald hebben, is dat absoluut prioritair.  En hoe gaat dat hier in zijn werk?  Simpel : je zoekt op internet naar huisjes die je aanstaan (voor de geinteresseerden: www.realestate.com.au, dan vic aanklikken en dan melbourne) .

Bij elk huis staat dan een inspectietijd.  dat is het enige moment waarop je het huis kan gaan bekijken.  meestal een kwartierke, dus te laat komen zit er ook al niet bij :), en dan sta je je daar dus met gemiddeld 40 andere gegadigden te verdringen.  Als het je aanstaat moet je de real estate agent een application form vragen, dat zo snel mogelijk invullen en terugbezorgen.  En zo`n application form, dat is niet gelachen: echt alles moeten ze weten: je werkgever, hoeveel je verdient, je vorige verhuurder, hoeveel je toen betaalde, professionele en persoonlijke referenties etc etc.  En dan mag de eigenaar uit al die appl forms kiezen wie hij wil…

wij hebben hier onze schoenzolen dus al serieus versleten: eerst wat in de verschillende buurten van Melbourne rondgelopen om te zien welke we leuk vinden (er zijn veel buurtjes, dus daar zijn we toch drie dagen mee bezig geweest).  Maar niet geklaagd want ontspannend en eigenlijk hangt ge toch automatisch de toerist uit: mensen bekijken, koffieke tussendoor (al was het maar om Louke te verversen), etalagekes bekijken, een kapper zoeken voor Tom (ah ja) enz.  Eens dat gedaan twee dagen geinternet om alle huizen en inspectiedata op te zoeken, en nu is het dus een combinatie van beiden: internetten afgewisseld met huisjes bezoeken.  de prijs-kwaliteitverhouding is toch andere koek dan in Belgie : ik vrees dat we hier minimum 1000 euro gaan moeten betalen voor een klein huizeke met als het meevalt een minituintje of terras…

Maar we hebben wel al veel leuke buurten gezien, dus op zich zal het wonen wel meevallen.  Ons hart gaat uit naar de buurten rond Fitzroy, een beetje vergelijkbaar met de achterste Dansaertwijk in Brussel (ik bedoel na de Graanmarkt): nog vergane glorie, maar met al veel toffe winkelkes en restaurantjes en cafes.  Er loopt heel wat jong volk rond, en wat opvalt: heel veel jonge mensen met kleine kadeeen. Bugaboos alom 🙂 

We zijn natuurlijk niet de enigen die daar willen wonen, dus we eindigen misschien toch elders, gezien de tijdsdruk. 
Een van de opties is een soort Melrose Place, vlakbij Fitzroy, compleet met zwembad in de binnentuin, maar het appartement zelf is klein en wat verloederd… maar daar kunnen we wel direct in.  We zien wel, to be continued.

Mijn tijd is hier weeral op,  dus dat is het voor vandaag.  het goede nieuws is dat we een usb stick gekocht hebben, en dus deze avond nog wat kunnen schrijven en fotookes plakken.  Dan krijgen jullie het hele verhaal.  tot een van de dees!

Linde