Back to work

Vrijdag 5/10

Het verdict is gevallen: we hebben het huis NIET. 
Ik ben teleurgesteld en in paniek: zondagavond moeten we uit ons appartement, en we weten niet waarheen.  Ik heb geen internet, dus ik kan ook niet zoeken naar goedkope hotellekes of backpackers toestanden.  Een uurke goed snotteren later neem ik mezelf voor er maar het beste van te maken.  Ik neem Lou mee naar buiten, een frisse neus halen. 
Tom belt, zijn baas heef het immokantoor nog eens gebeld en benadrukt dat hij als referentiepersoon geldt, en nog een vriend van hem ook, die vroeger de baas was van het betreffende immokantoor.  Dat had hij wel vroeger kunnen doen natuurlijk… Maar bon, voor de volgende keer zal het hopelijk wel helpen.  Om 16u is het de wekelijkse drink met de collega’s, en ik ben ook uitgenodigd.
’t Wordt een gezellige avond.  Tom heeft echt geluk met zijn collega’s.  ’t Is een heel diverse groep, maar zeker wel een jolige bende.  De wijn en het bier vloeien aan een vlot tempo, de pizza’s smaken zoals bij ons.
Een van Toms collega’s stelt voor om desnoods een week of zo bij hem te komen logeren.  Hij heeft een groot huis, dus hij ziet dat wel zitten.  Supervoorstel, en we zijn blij toch iets achter de hand te hebben. En dan belt Tony, Toms baas uit België.  We leggen de situatie uit en vragen of we niet nog één weekje bij krijgen.  Hij gaat er eens over nadenken.
Die avond nog tot 22.30 op het internet bezig geweest: alle huizen bekijken, inspection times noteren en een routeplanning maken.  Want natuurlijk zijn die inspecties enkel in de voormiddag, vanaf een uur of 10, en vallen dus heel veel huizen ‘samen’.  Doodmoe en met barstende koppijn terug naar ons appartementje.  Hopelijk kunnen we hier toch nog een weekje blijven???

 Dinsdag 2/10 – donderdag 4/10

We bellen elke dag naar het immokantoor om een stand van zaken te krijgen, maar Kate kan ons jammer genoeg niets zeggen.  Wij hebben intussen door dat dat applyen voor een huis niet zo transparant is als het lijkt.  We waren zeker de eersten, want dat heeft de huurster die ons ontving ons gezegd, maar nu krijgen we door dat het immokantoor gewoon wacht tot wanneer ze een tiental applications binnenhebben.  Dus niet eerst gekomen, best gezeten…
Intussen gaat het leven gewoon door: tom gaat gaan werken, ik ben veel bezig met Louke en als ze in form is neem ik haar mee op trot.  We zijn langs de Yarra rivier gaan wandelen (de rivier die Melbourne in een noordelijk en zuidelijk deel verdeelt) en donderdag zijn we naar het Victoria Modern Museum geweest, waar ze net een groot deel van de collectie van het Guggenheim hadden.  Mooi! Louke heeft het eerste deel nog meegemaakt, maar besloot dan maar wat te gaan pitten.

Maandag 1/10

Het is vandaag is de eerste dag dat tom gaat werken… toch effie wennen hoor. we zijn de laatste maand bijna constant samen geweest, en nu moet ik dus weer alleen ronddrentelen.  En alsof ze het voelde heeft Lou me deze ochtend bijna wanhopig gemaakt met haar geween.  Zoveel wenen heeft ze nog van heel haar leven niet gedaan, en net nu was het natuurlijk prijs van in haar bedje liggen nog kwaader.  Niet gelachen! 🙂
Ze krijgt echt al een karaktertje.  Ik vrees dat geduld niet haar grootste deugd zal zijn 🙂  Als we soms niet snel genoeg zijn met haar flesje, kan ze echt beginnen krijsen tot wanneer ze knalrood wordt en bijna geen adem meer heeft.  De eerste keer schrok ik me dood, maar nu is het wel grappig.
 
Gelukkig is ze nu rustig aan het pitten, hier op mijn buik in de babybjorn, en heb ik tijd om naar het immokantoor te gaan om onze kandidatuur voor het huis in te dienen.  Hopelijk aanvaarden ze ons, want deze zondag is de laatste dag dat ons appartement betaald is… het wordt dus echt nog spannend.  We gaan er zowiezo nog een paar dagen langer moeten blijven want die die er nu inzit gaat pas zondag weg, en dan moeten de tapijten nog gestoomd worden, (ze had 2 honden, eikes) en dan pas kunnen wij erin.  maar we moeten natuurlijk alles nog kopen (bed, matras, donsdeken, tafel, stoelen etc etc) dus dat gaat nog lachen worden… kweet nog niet goed hoe we dat gaan regelen.  Maar goed, ten laatste binnen 48u weten we dus of we dat huis hebben.