Sydney, here we come!

Joehoe, nog een uitstap!  En wat voor één!  We zijn van donderdagavond, 24 januari, tot en met maandagavond naar Sydney getrokken.  Tom had immers weer een dagje congé, dit maal ter ere van Australia Day, zaterdag 26 januari, en dus hebben we er een lang weekend van gemaakt.   En wat het nog leuker maakte: we konden bij  onze vriendjes Tom en Sofie en hun dochtertje Mayumi logeren.  Zij hebben zo ongeveer hetzelfde traject als wij gedaan: met hun kleine spruit (ik denk dat ze 2 maand was) naar Aussieland getrokken.  Ze hebben een jaar als arts gewerkt, en vanaf februari trekken ze voor zes maand rond, dus het was nu of nooit.

Nu dus! 

Wat een stad!  Helemaal anders dan Melbourne.  Meer hoogbouw, meer jachtigheid, meer Aziaten, meer gay, veel minder cafeetjes en restaurantjes (de dranklicentie is hier namelijk letterlijk 10x duurder dan in Melbourne), en vooral: de haven is alomtegenwoordig.  Het is echter niet echt een haven zoals wij dat ons voorstellen, meer een grote baai, met heel veel kleine baaitjes, veel veerboten die naar de belangrijkste van die baaien varen, grote dure huizen op de oevers, heel veel zeilbootjes en jachten, en natuurlijk, dé twee symbolen van Sydney: de indrukwekkende Harbour Bridge en het prachtige Opera House natuurlijk. 

De eerste dag heeft Tom ons rondgeleid: door het CBD (Central Business District), Hyde Park, de botanische tuin, om zo aan het water te komen, met een eerste zicht op het Opera gebouw.

Hyde Park: 

Botanische tuin:

Hier zijn we een paar leuke specimen tegengekomen: naast een collectie inheemse planten en bomen zagen we een paar spinnekes om U tegen te zeggen, en vooral de beroemde Flying Foxes.  Dat zijn behoorlijk indrukwekkende vleermuizen, met een zacht (ik heb er nu wel niet aan gevoeld moet ik zeggen) rossig vachtje.  Vandaar…, juist ja.  s’ Nachts doen ze hun ronde, overdag hangen ze met tientallen in de bomen…

En ons Lou heeft er ook van genoten!! 

Even rusten in het park, tijd voor de pamperwissel
    

en een beetje spelen

De Botanische Tuin geeft uit op de haven…

Eens aan het Opera House gekomen, kom je aan de beroemde kaaien.  Circular Quai is het begin- en eindpunt van heel wat veerdiensten en een echt verkeersknooppunt: het treinstation, een busstation en dan de veerdiensten.  Véél volk!   Het geheel vanaan het Opera House naar de Rocks valt het best te omschrijven als een hele grote U, met dus op het ene tipje  het Opera House, dan een lange promenade met veel cafés en toeristenwinkels, in de bocht van de U zijn er de aanlegsteigers voor de veerdiensten, en aan de andere kant vind je dan The Rocks. 
Dit is het oudste deel van Sydney én van blank Australië.  In 1788 kwam kapitein Phillip hier aan land, hees de Britse vlag en verklaarde Australië deel van het Britse imperium.  Hier is de eerste boot voor anker gegaan om de gevangenen te droppen… 

Zaterdag zijn we naar het strand getrokken, want wie Sydney zegt, zegt beaches!  Het allerberoemdste strand is Bondi Beach, en na een superlekkere kip aan ‘t spit met frietjes hebben vanuit Bondi op het gemak een hele mooie costal walk gedaan, tot aan Bronte Beach.  Zoveel blauw!  Zo’n hoge golven!  Zoveel schoon volk! Zo warm!
Gelukkig stond er een zalig briesje en hebben we de wandeling in Bronte Beach afgesloten met een duik in de oceaan.  Dat is trouwens ook nog eens iets anders dan in de Noordzee.  Mannekes, die golven!!! Nu staat Bronte Beach wel bekend om de echt hoge golven, maar ik voelde me plots héél klein worden.   Ik heb het geweten: compleet overspoeld geweest door een golf en ik kan je verzekeren dat je echt niet meer weet waar onder en boven is.   En dat duurt toch behoorlijk lang, dat rondtollen… Dan kom je eindelijk boven, om net de volgende gigantische golf te zien aankomen!  Nu, de ervaring leert dat je gewoon onder de golven moet duiken, en dan valt alles best mee, maar ik heb mijn leergeld betaald!
Ons Louke vond dat zand ook maar niets.  Een keer met haar zandhandjes in haar ogen gewreven, en lap, ‘t was om zeep.  Heel de tijd geweend, ocharme (wij)

en het was Australia Day, dus overal bbq, pintjes, muziek en veeeeel vlaggen…

Zondag zijn we lekker uitgebreid gaan ontbijten.   Op z’n Chinees! 
Voor ons was het de eerste keer dat we Yum Cha aten/deden, gelukkig hadden we Tom en Sofie als gids.  Yum Cha staat voor ‘thee drinken’ en dat is wat je doet terwijl je de keuze hebt uit letterlijk honderd verschillende gerechtjes die op trolly’s worden voorbijgereden.  Veel te veel keuze, maar heerlijk!  
Toch een apart volkje, die Chinezen.   We komen toe met onze twee koetskes, de ober die ons naar onze tafel moet leiden, bekijkt ons wat bedenkelijk om dan kort te knikken en teken te doen dat we moeten volgen.   We hebben geluk, we moeten niet aanschuiven voor een tafel.  Ondanks het feit dat het een enorm restaurant is, en dan nog over twee verdiepingen, staan hier namelijk zo goed als altijd lange rijen wachtenden.  Wij blij, tot we naar onze tafel worden geleid: daar zit een jong koppel, met babietje, nog van zijn dessert te genieten.  Wij kijken naar de ober, die zich gewoon omdraait en weggaat.   Lastig hoor, wij staan daar, een beetje rond te drentelen om die mensen toch niet té veel het gevoel te geven dat we ze wegmoeten (hoewel dat uiteindelijk wel de bedoeling is) en zij zich haasten om ons te kunnen laten zitten… Gelukkig kunnen we er allemaal toch wat mee lachen…
Maar wat we daarna kregen: heerlijk!  Een echte aanrader!

In de namiddag zijn Tom, ik en lou dan de haven eens van naderbij gaan verkennen.  We hebben heel de namiddag door de haven ‘gecruised’.  Langs zo goed als alle baaien, de ‘million dollar houses’ (we kregen namelijk bij het voorbijvaren een vrij extensieve opsomming van wie de eigenaar is, hoeveel het huis waard is, hoeveel slaap- en badkamers het telt, net alsof we een of andere makelaarstour aan het doen waren) langs de overgang van de baai in de oceaan, prachtige zichten op het Opera House en de Harbour Bridge, tussen de zeilbootjes… Zalig!!

Daarna hebben we nog wat rondgewandeld in The Rocks, om te eindigen op een zalig en rustig terrasje aan de waterkant… 

 Maandag hebben we dan nog wat door het CBD van Sydney gewandeld, langs een paar van de oudere bouwwerken, om te eindigen in Darling Harbour.  Een heel recent heraangelegd stuk haven, heel modern, met veel water, fiets- en wandelpaden, speeltuinen, Chinese tuin, het Sydney Aquarium, en een leuke promenade.  Niet echt heel bijzonder, maar wel gezellig.  Beetje flaneren quoi 🙂

 … en dan, terug naar huis!